Interview met Lieven Debrabander 

Cultureel ambassadeur 2020


Ben je ooit voltijds kunstenaar geweest?

Het was mij ook snel duidelijk dat een kunstenaarsbestaan financieel een groot risico inhield en een opleiding tot maatschappelijk werker was een veiliger basis om een gezin en een leven op te bouwen. Dit beroep bracht mij ook in een creatief leven als gezinstherapeut in een Psychiatrisch ziekenhuis maar de microbe van het beeldhouwen heeft mij nooit meer losgelaten.

Ons gezinsleven bracht mij in Gistel waar ik aan de Moerdijk de ruimte vond om mijn beeldhouwleven vorm te geven. 

Waardoor word je geïnspireerd?

Door mijn werkwijze, de taille directe vind ik in zowat elke steen mijn weg om mijn vormwereld uit te werken. Daaruit is een lyrisch abstracte stijl ontstaan die refereert aan de modernistische beeldhouwstijl met als grote voorbeelden Henri Moore, Brancuçi, Hepworth, Zadkine. Ze hebben mij de toelating gegeven om mijn eigen ding te doen waardoor mijn beelden herkenbaar worden. Verder haal ik mijn inspiratie vooral uit de natuur en uit de complexiteit van de verschillende relaties tussen mensen.

Hoe beleef je het creëren van een kunstwerk?

Kunst is voor mij dus levensnoodzakelijk, niet alleen voor mijzelf als maker maar ook als bijdrage aan een gemeenschap.

Schoonheid in al zijn vormen is voor mij een roeping en een medicijn tegen verval en onrecht.

In deze tijden van ecologisch denken zou je kunnen zeggen: laat die stenen voor wat ze zijn maar wat kan men zinniger doen met steen dan er schoonheid aan toevoegen en aan de gemeenschap teruggeven in de vorm van kunst?

Ik kan niet leven zonder kunst in al zijn vormen en dan denk ik dat dit voor meer mensen zo is. Uit de reacties van mensen op mijn beelden haal ik de motivatie om dit te blijven doen en ik hoop ook dat Gistel zal blijven investeren in het uitdragen en beschikbaar maken van kunst voor iedereen die er behoefte aan heeft.

Wat heeft er jou toegebracht om kunstenaar te worden?

Hoe ben je eraan begonnen?

Als kind al had ik de drang om wat ik zag in klei na te maken maar de lessen esthetica in het middelbaar onderwijs openden voor mij de wereld van de kunst.

Thuis stond alles in het teken van werk in onze grote dorpswinkel en veel ruimte voor kunstzinnig bezig zijn was er niet.

Ik herinner mij dat ik rond mijn zestiende al de onafgewerkte slavenfiguren van Michelangelo in het Louvre in Parijs zat na te tekenen en toen ik na mijn Latijns-Griekse een paar jaar in het klooster verdween ontdekte ik in de bibliotheek kunstboeken over Rodin en andere beeldhouwers.

Van zodra ik kon, startte ik een beeldhouwopleiding in de academies die op mijn weg kwamen. Zo kon ik in de beeldhouwklassen van een viertal academies de vaardigheden meepikken van de leraren beeldhouwen.

Ik kwam er snel achter dat vooral het bewerken van steen mij het meest lag en dat ben ik tot vandaag blijven vervolmaken. 

Wat drijft jou?

De erkenning als beeldhouwer is er al heel vroeg gekomen door de beeldhouwwedstrijd van het Vermeylenfonds Oostende waar ik laureaat werd.

Beelden van mij zijn zowat overal in openbare en private collecties terechtgekomen.

Ook in Gistel werden, via burgemeester Tulpin, twee monumentale beelden geplaatst.

Ondertussen ben ik 76 geworden en werk ik nog even hard door aan het maken van beelden in steen die stilaan mijn leefomgeving bevolken. Mijn technische uitrusting in mijn atelier staat mij toe om zowat alle formaten van beelden te maken die ik wil en ik kan nog altijd experimenteren met nieuwe vormen en technieken.

Waar ik vroeger het land bereisde om overal mijn beelden te tonen, heb ik mij nu hier teruggetrokken om zo lang mogelijk te kunnen blijven beelden maken uit de natuursteen die ik in mijn leven verzameld heb. 

Waarom is kunst belangrijk voor een individu?

Voor een maatschappij?

Ik heb het altijd belangrijk gevonden om kunst laagdrempelig te houden, beschikbaar voor iedereen die erdoor geroerd en gegrepen wordt.

De titel van cultureel ambassadeur én kunstenaar is een waardevolle erkenning voor mijn creatieve werk en door de open bebouwing waar ik woon zijn mijn beelden mijn echte ambassadeurs voor de vele passanten op de Groene 62.

Ik vind het ook heel belangrijk dat een stad, gemeente, ruimte en mogelijkheden creëert voor kunst. Daarom is een initiatief zoals Kunst in 't Steedje heel belangrijk.

Daarnaast maak ik deel uit van de kunstroute die jaarlijks in augustus door Ichtegem wordt georganiseerd en waar ik met mijn atelier aan deelneem.

De laatste jaren organiseren we ook jaarlijks een beeldhouwweek om jonge mensen te laten delen in onze overvloed van stenen en materiaal. Een wisselende groep jonge, internationale kunstenaars uit het Brusselse komen hier kennismaken met het werken in steen en vertalen dit dan in een eigen werk.

©2021 Cultuur Gistel Sportstraat 1 Gistel
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin